Historia latarni

Na przylądku Rozewie, najbardziej na północ wysuniętym krańcem Polski, od średniowiecza stawiano światła nawigacyjne. Najstarszym dokumentem potwierdzającym istnienie rozewskiej latarni jest szwedzka mapa wydana w 1696 roku. Dzisiejsza latarnia została uruchomiona 15 listopada 1822 roku. W 1875 roku w celu odróżnienia światła rozewskiej latarni od tej w Czołpinie wybudowano dodatkowo obok drugą latarnię. W 1910 roku wyłączono ją, a na starszej latarni zmieniono źródło światła z aparatu Fresnela i lampy naftowej na elektryczną żarówkę z wklęsłym zwierciadłem i kryształowymi pryzmatami.

Latarnię podwyższono też o pięć metrów ustawiając na ceglanej XVIII wiecznej, czterokondygnacyjnej wieży mającej kształt ściętego stożka, też stożkową, metalową część pomalowaną na czerwony kolor. Rosnące bukowe drzewa po latach zaczęły ponownie zasłaniać światło dwudziestocztero i pół metrowej latarni. Z tego powodu w 1978 roku powtórnie podwyższono ją o osiem metrów, stawiając cylindryczną, metalową część. W nowej laternie zainstalowano obrotową aparaturę złożoną z czterdziestu żarówek reflektorowych umieszczonych na dwóch panelach. W 1972 roku decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków latarnia nosząca imię Stefana Żeromskiego została wpisana do rejestru zabytków.

Jak wygląda?

Widok na wyższe galerie latarni w Rozewiu. [5,5kB]Ta najbardziej znana z powodu położenia na przylądku Rozewie latarnia, składa się z dwóch części: pierwszej - murowanej, mającej kształt szerokiego, ściętego stożka, otynkowanego i pomalowanego na piaskowy kolor oraz z drugiej, stojącej na niej - metalowej. Pomalowana jest ona na czerwono aż po laternę i tylko jej daszek jest biały, a kształt jest złożeniem ściętego stożka w dolnej części i stojącego na nim walca. Latarnia ma trzy galerie, z których tylko najniższa jest udostępniona dla zwiedzających.

Atrakcją tego miejsca jest Muzeum Latarnictwa znajdujące się w latarni. Można tam zobaczyć ekspozycję prezentującą ewolucję latarni morskich od czasów starożytnych do dzisiaj, modele kilku polskich latarni i ich rozmieszczenie oraz wśród innych eksponatów obrotowy stół z soczewką Fresnela, który był źródłem światła w latarni Stilo. Tych co oczekują na wspaniałe widoki z latarni czeka srogi zawód. Z galerii widokowej widać tylko skrawki morza między wysokimi drzewami, które były powodem konieczności przebudowy i podwyższenia latarni. Po zwiedzeniu latarni można mieć lekki niedosyt wrażeń związany z prezentowaną ekspozycją i walorami widowiskowymi.

Legenda

W XVII wieku w okolicach Rozewia rozbił się szwedzki statek, którego cała załoga wraz z kapitanem zginęła. Ocalała tylko córka kapitana, uratowana przez rybaka. Zrozpaczona, zamieszkała w Rozewiu i postanowiła co noc rozpalać ognisko na wzgórzu, by innych żeglarzy nie spotkał taki sam los. Niektórzy mówią, że pomagała jej w tym miejscowa ludność. Córka kapitana paliła ogniska co noc, aż do swojej śmierci. Być może statek szwedzkiego kapitana rozbił się o wystającą w tym miejscu z wody skałę, zwaną przez rybaków „diabelską skałą" lub „czarcim kamieniem", pod którym zgodnie z rybackimi opowiadaniami siedzi diabeł i topi wszystkie obiekty, które znajdą się w jego zasięgu.

Dane techniczne

Na latarni Rozewie znajduje się jedna z jedenastu stacji brzegowych polskiego wybrzeża systemu AIS-PL projektu HELCOM. System umożliwia automatyczne monitorowanie ruchu statków w strefie przybrzeżnej. Antena stacji na Rozewiu ma wysokość 85 m.
Czynna latarnia

Prawidłowa nazwa: „stara" latarnia

Nr polski 0480 (w polskim Spisie Świateł) tom I wyd. 2009
Nr brytyjski C2960 (w brytyjskim Spisie Świateł vol C)
Położenie: 54°49′54″ N 18°20′20″ E
Wysokość wieży: 32,7 m
Wysokość światła: 83 m n.p.m.
Zasięg nominalny światła: 26 Mm (48,2 km)
Charakterystyka światła: Błyskowe, skrót międzynarodowy: FI
Światło: 0,1 s
Przerwa: 2,9 s
Okres: 3 s

Nieczynna latarnia
Nowa latarnia morska w Rozewiu.

Prawidłowa nazwa: „nowa" latarnia

Położenie: 54°49 N 18°20 E
Wysokość wieży: około 21 m
Wysokość światła: około 72 m n.p.m.

Jak dojechać?

Latarnia znajduje się ok. 3 km od centrum Jastrzębiej Góry, przy szosie prowadzącej w kierunku Władysławowa. Jest ona widoczna z drogi i nie ma problemu: gdzie należy skręcić w szutrową uliczkę prowadzącą na parking tuż przy wjeździe do latarni. Teren wokół jest zagospodarowany, są też ławki do wypoczynku. Po zwiedzeniu latarni polecamy spacer za nią w kierunku morza, gdzie drewniane stopnie i wąska ścieżka poprowadzą nas na kamienistą plażę, poprzez pełen uroku wysoki las liściastych drzew porastających strome zbocze klifowego brzegu.

Zwiedzanie.

Latarnię Rozewie można zwiedzać w okresie letnim od maja do września. Na wieżę latarni wpuszczane są tylko dzieci powyżej 4 roku życia. Odwiedzający latarnię Rozewie mogą zaparkować na dwóch płatnych parkingach ulokowanych tuż przy drodze. Istnieje jednak możliwość podjechania na parking przy samej latarni, ale z możliwości tej korzysta niewielu turystów ponieważ dojazd prowadzi drogą wyłożoną kostką brukową przypominającą chodnik.