Historia latarni

W 1872 roku między jeziorami Gardno i Łebsko, na jednaj z wielu wysokich wydm znajdujących się w mało dostępnym terenie, rozpoczęto budowę latarni. Materiały do jej budowy dostarczano drogą morską, a prace budowlane zakończono na początku roku 1875. Pierwotnie na latarni była zainstalowana lampa spalająca olej, którą w okresie międzywojennym zmieniono na jedną z największych, cylindryczną soczewkę i elektryczną żarówkę. W latach 1993-94 przeprowadzano renowację latarni.

 

Jak wygląda?

Latarnia w Czołpinie jest samotną, okrągłą wieżą położoną na wzgórzu, pośród iglastego lasu porastającego wydmy Słowińskiego Parku Narodowego. Budowla nie jest bardzo wysoka, lecz ciekawie zaprojektowana i utrzymana w dobrym stanie technicznym wygląda bardzo ładnie. W 1996 roku zwiedzających witała tablica zakazująca fotografowania oraz wnoszenia aparatów fotograficznych i kamer!!!  Obecnie zakaz ten już nie obowiązuje.

Latarnia Morska w Czołpinie od dnia 21.05.2013 r. jest udostępniana dla zwiedzających przez Słowiński Park Narodowy.

Godziny udostępniania Latarni w sezonie turystycznym 2013 r.

- od 22 maj do 15 czerwca w godz. 10.00 - 18.00
- od 16 czerwca do 31 sierpnia w godz. 10.00 - 20.00
- od 1 września do 30 września w godz. 10.00 - 18.00

Ceny biletów wstępu na Latarnię ( do nabycia wyłącznie w Latarni)

- bilet normalny 4,00 zł

- bilet ulgowy 2,00 zł

- bilet dla osób ( uczniowie , studenci, dorośli )

odbywających zajęcia edukacyjne w zakresie

uzgodnionym z Dyrektorem SPN 0,50 zł

Jednocześnie informujemy, że turyści odwiedzający Latarnię winni posiadać bilety wstępu do Słowińskiego Parku Narodowego. Bilety wstępu do Parku można nabyć m.in. w punktach znajdujących się na parkingu leśnym i parkingu przy byłej jednostce wojskowej w Czołpinie.

Osoby , które nie nabyły biletów wstępu do Parku w punktach sprzedaży na parkingach mogą je także kupić w Latarni.

Jak dojechać?

Czołpino leży w jednym z najodludniejszych miejsc nad naszym Bałtykiem - w środku Słowińskiego Parku Narodowego, między Łebą i Ustką. Żeby tam dojechać trzeba zjechać z drogi nr 213 łączącej Słupsk i Wicko przy małej wsi Choćmirówko w kierunku wskazywanym przez drogowskaz na Smołdzino i Kluki. Drogi są tu różne częściowo asfaltowe, częściowo betonowe, częściowo nie wiadomo jakie. Przejeżdżając przez Smołdzino warto zatrzymać się by obejrzeć starą, już dawno przekształconą w wieżę widokową, byłą latarnię Rowokół. Położona jest na 115 metrowym wzgórzu. Jadąc dalej w kierunku Kluk należy skręcić w lewo tam gdzie wskazuje drogowskaz na Czołpino. Wąska i kręta asfaltowa droga doprowadzi nas do strzeżonego parkingu, na którym trzeba zostawić samochód. Dalej, piechotą wchodzimy w obszar rezerwatu. Mamy przed sobą około 30 minut marszu. Z początku trzeba się cofnąć w kierunku z którego przyjechaliśmy około 200m, a później skręcić w prawo na północ. Idąc nieutwardzoną drogą możemy ( nie wchodząc między drzewa! ) podziwiać wspaniały dziko rosnący las. Pod koniec wędrówki droga staje się dość stroma, ale na szczycie czeka na nas nagroda - piękna latarnia.

Dane techniczne

Położenie: 54°43'12" N 17°14'37" E
Wysokość wieży: 25,2 m
Wysokość światła: 75 m n.p.m.
Zasięg nominalny światła: 21 Mm (38,9 km)
Sektor widzialności światła: 048°-261°(213°)
Charakterystyka światła: Przerywane grupowe
Przerwa: 2 s
Światło: 1 s
Przerwa: 2 s
Światło: 3 s
Okres: 8 s