Historia

W XII wieku nie istniała w Świnoujściu jeszcze żadna latarnia, ale jej funkcję pełniło ognisko o dużych rozmiarach palone na wzniesieniu w Chorzelinie. Pierwsza latarnia morska w Świnoujściu powstała w 1805 roku. Stała na głowicy falochronu i zbudowana była z desek i luster. W roku 1828 została w jej miejscu postawiona nowa, tym razem stalowa.

Budowę obecnej latarni rozpoczęto w 1854 roku i trwała niecałe trzy lata. Uruchomiono ją 1 grudnia 1857 roku. W owych czasach była godnym podziwu osiągnięciem budowlanym. Do 1902 roku wieża latarni od dolnej galerii aż do galerii górnej, miała kształt ośmioboku zwężającego się ku górze i zbudowana była z żółtej licowanej cegły. Grubość ścian wynosiła 1,7 metra nad galerią dolną do 1,3 metra przy galerii górnej.
Ciężkie warunki atmosferyczne, jakie panują w Świnoujściu spowodowały znaczne ubytki cegły i w latach 1902-1903 przeprowadzono kapitalny remont wieży. Ponieważ okazało się, że najbardziej zniszczone były cegły na krawędziach, postanowiono zmienić kształt wieży z ośmiokątnego na okrągły. Wokół wieży zbudowano na jej całej wysokości silne, drewniane rusztowanie i postępując od góry zdjęto całą okładzinę a następnie przystąpiono do murowania nowego płaszcza postępując odwrotnie tzn. od dołu do góry. W tej postaci latarnia przetrwała do dzisiaj. Działania wojenne II wojny światowej oraz późniejsze przy budowie nabrzeża przeładunkowego w pobliżu latarni spowodowały, że wieża w wielu miejscach mocno popękała, a ogromne zapylenie atmosfery chemikaliami przeładowywanymi na statki w otaczającym porcie spowodowało, że okładzina kolumny wieży latarni uległa znacznemu zniszczeniu.

Radiolatarnia
Od 1958 roku latarnia pełni rolę radiolatarni. Została wyłączona 10 listopada 1999 r.
Ciekawostka: W 2013 była jedną z dwu działających radiolatarni morskich na polskim wybrzeżu. Wyposażona w nadajnik radiolatarni - wysyłała sygnał rozpoznawczy S (• • • według alfabetu Morse'a)
Od listopada 1998 roku do wiosny 2000 roku przeprowadzono remont, który objął całą budowlę czyli wieżę z przyległymi do niej dwukondygnacyjnymi budynkami. Latarnia została udostępniona do zwiedzania 5 sierpnia 2000 roku.

Jak wygląda?
Latarnia morska Świnoujście jest najwyższą, jedną z najstarszych i najpiękniejszych latarni polskiego wybrzeża. Na środku piętrowego domku ze skośnym dachem wyrasta najpierw kwadratowa, przechodząca w ośmiokątną, a następnie okrągłą olbrzymią, żółtą wieżę z czerwonymi szlaczkami i małymi okienkami. Na jej szczycie znajduje się galeria okalająca podstawę, na której leży przeszklona laterna z kopulastym daszkiem. Na samą górę prowadzi 308 schodów.

Źródłem światła jest układ optyczny składający się z bębnowej soczewki Fresnela o średnicy 1,8m i wysokości 2,9m, żarówki o mocy 4200W ze zmieniaczem w przypadku przepalenia oraz obracających się przesłon odpowiedzialnych za charakterystykę światła. Od strony szlaku wodnego na Świnie (południowy zachód) znajduje się filtr optyczny, dzięki któremu z tego kierunku światło latarni widoczne jest jako czerwone.
Wysokość wieży - 64,8 m
Wysokość światła - 68 m n.p.m

Jak dojechać?
Latarnię wybudowano na prawym brzegu Świny, w Warszowie - przemysłowej części miasta. Można do niej dojechać jadąc od strony Międzyzdrojów początkowo drogą E 65, a następnie jadąc prosto równolegle do torów kolejowych. Po drodze przejeżdżamy przez tory kolejowe i dalej wzdłuż nich aż do strzeżonego przejazdu po prawej stronie, gdzie należy skręcić - jest drogowskaz do latarni. Dalej droga nie jest w najlepszym stanie, cała okolica robi wrażenie porzuconej w okresie rozkwitu budownictwa socjalistycznego. Należy kierować się jak najdalej na północ, a następnie skręcić w lewo na betonowym rondzie i dalej krętą asfaltową uliczką o szerokości jednego samochodu (Uwaga! Można tam się spotkać nawet z autobusem wycieczkowym zajmującym całą jezdnię) pod samą latarnię gdzie jest parking. Około 150 m przed latarnią wysokie drzewa odsłaniają widok na nią i robi ona imponujące wrażenie, a "przemysłowy" krajobraz wokół został już uporządkowany. Widok ze szczytu jest z oszałamiający. Widać stamtąd niemieckie wyspy i latarnię Greifswalder Oie odległe o ok. 45 km, a w kierunku wschodnim Dziwnówek zasłania latarnię w Niechorzu.